Witajcie w Europie!

Nie ma co liczyć na opamiętanie ze strony "rządu 13 grudnia". Wzięli do swoich mord więcej, niż mogą przeżuć intelektem. Obecnym teatrem działań są media, ale przyjdzie czas na inne obszary. Ich język i działania wyprzedają myśli, ale też nie robią zbyt wiele, aby myśli było dużo.

Fot. GL

Jeszcze w kampanii wyborczej, zdaje się, że w Wielkopolsce, obecny premier zapowiadał wprowadzenie w Polsce niemieckich, przepraszam, zachodnich porządków. Nie minęło kilka tygodni, a wprowadził białoruskie. To co mamy dziś w Polsce wypełnia wszelkie znamiona kryzysu. Nie kryzysu jednej czy drugiej partii, a nawet tej lub innej instytucji. Mamy najprawdziwszy, taki podręcznikowy kryzys państwa.

Taki, który może się skończyć tym wszystkim, co zapoczątkował rok 1792. Wielu wydaje się to w XXI wieku abstrakcją, ale nikt nie twierdzi, że wszystko odbędzie się tak samo. Czasy się zmieniły, zdobycze terytorialne cieszą tylko Ruskich. Dzisiaj można stracić suwerenność państwową, inwestycyjną, gospodarczą, czy wreszcie medialną. Pewne jest więc to, że gmach Rzeczypospolitej mocno popękał, ponieważ został nadgryziony przez niezwykle pracowite, ale też bezmyślne, korniki.

Nie dziwi powód dla którego ten kryzys został wywołany  - takie rozchwianie sytuacji w Polsce, aby pełna integracja z Unią Europejską, rzekomo bardziej cywilizowaną, była jedyną rozsądną alternatywą. Zdumiewa sposób i środki po jakie sięgnięto  - bezprawne zawładnięcie mediami publicznymi. 

Politycy zaangażowani w ten proces wierzą, że uda im się narzucić społeczeństwu jedną i jedynie słuszną narrację. Chcą przekonać tych, którzy z obrzydzeniem spoglądają na manipulacje TVN-u, że świat, a w pierwszym rzędzie Polska, nie są takie jak w rzeczywistości, ale takie jak się je pokaże w mediach. Mają przekonanie, zresztą poprzednicy też popełniali ten grzech, że Polacy ocenią stan spraw i sytuację Polski zgodnie z tezami programów informacyjnych.

Poprzednicy nie byli święci, owszem, a medialny przekaz daleko odbiegał od obiektywizmu, ale trudno im odmówić dobrych intencji. Mieli przeciw sobie osiemdziesiąt procent wszystkich mediów w Polsce, co niejako wymuszało konieczność konfrontowania się z ich, często antypolską narracją. Nie obyło się bez przesady, ale nikt nie miał wątpliwości, że media publiczne służyły sprawom Polski. Wiadomo było, że wymagają zmian, ale nie takich i nie w taki sposób, jak uczynili to czynownicy z PO. 

Efekty „naprawiania” mediów publicznych już są. Słyszymy tam rzeczy, które muszą dziwić, ale wypowiadane są niemal szeptem. Nie ma „szczucia”, jest tylko „prawda”. Ta trzecia, Tischnerowska. Polacy są w nich określani homofobami, księża odsądzani od czci i wiary, a polityka prorodzinna zastąpiona została promocją aborcji. Do tego fascynacja związkami partnerskimi. 

Witajcie w Europie! Po to był ten zamach na media, abyśmy mogli zostać Europejczykami.