Przejdź do głównej zawartości

Wójcik okupuje, Twardowski eskaluje, a baronessa spiskuje...

Nie przyjechała do niego, gdy mogła i powinna, to Mariusz Wójcik postanowił wybrać się do niej – niestety w najmniej odpowiednim momencie. Marszałek napuściła na niego ochronę i policjantów, którzy ciągnąc go po ziemi i kopiąc wyciągnęli siłą z urzędu. Niemal w tym samym czasie „polityczny nóż w żebra” włożył jej szef gorzowskiego szpitala…

Marszałek nie daje sobie łatwo zespuć festiwalu pod nazwą Konwent Marszałków RP,
ale to nie M. Wójcik zaszkodził jej najbardziej, lecz podwładny dyr. Marek Twardowski.
Mało kto wierzy, że zrobił to nieopacznie lub nie mając świadomości, że w ten dzień bę-
dzie to miało specjalny wydźwięk. Nie jest politykiem samodzielnym i decyzja na pewno
zapadła w Zielonej Górze... ale nie tam, gdzie świętuje marszałek Polak.

Gorąco zaczyna się dwudniowy Konwent Marszałków Województw RP, bo urząd otoczony jest dodatkowymi patrolami Policji, a rozpoczynającego okupację budynku Mariusza Wójcika z Gorzowa „marszałkowscy ochroniarze” skopali i ciągnąc po ziemi wyprowadzili z urzędu. Policja - mimo próśb urzędników - odmówiła interwencji i wejścia do budynku. „Zwracam się o zachowanie umiaru w  jednoznacznie negatywnych ocenach sytuacji gorzowskiego Szpitala Wojewódzkiego oraz powstrzymanie swojego przedstawiciela dyr. Marka Twardowskiego w konfliktowaniu środowisk(…) w tej placówce” – powiedział już przed budynkiem i na pięć minut przed rozpoczęciem się Konwentu Marszałków RP M. Wójcik. „Skopali mnie, wgięli ręce i ciągnąc po ziemi wyciągnęli jak worek ziemniaków na zewnątrz” – relacjonował Nad Wartą. Jak twierdzi, zamierzał wręczyć stosowny apel do marszałek Elżbiety Polak, a także osobne pisma do marszałków trzech sąsiednich województw: zachodniopomorskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego w których zwracał uwagę, że: „sytuacja gorzowskiego szpitala nie wygląda tak kolorowo i pięknie jak winne korowody na zielonogórskich ulicach”. Ostatecznie przyjął go członek zarządu Romuald Kreń, a Wójcik zapowiedział, że zostaje do piątku i to "dopiero początek tego, co potrafi zrobić w obronie gorzowskiej lecznicy". Tymczasem godzinę wcześniej swoją konferencję w Gorzowie zwołał dyrektor Szpitala Wojewódzkiego Marek Twardowski, który niemal wypowiedział wojnę szpitalnym związkom zawodowym oraz samemu przewodniczącemu Andrzejowi Andrzejczakowi. Tu również doszło do mało eleganckich zachowań w wykonaniu zielonogórskiego namiestnika, bo na konferencji pojawiła się wiceprzewodnicząca Rady Społecznej Szpitala Wojewódzkiego Grażyna Ćwiklińska, której dyrektor – za pośrednictwem swoich pracowników – sugerował natychmiastowe opuszczenie sali. „Nie mamy innej możliwości kontaktu z dyrektorem, a ja czuję się współodpowiedzialna za ten szpital i jego działalność, bo właśnie dlatego zgodziłam się zasiadać w radzie społecznej” – mówiła Nad Wartą radna Ćwiklińska. Sama konferencja, której tytuł można streścić jednym zdaniem: „Ostatnia pełna wypłata już była – teraźniejszość i przyszłość szpitala”, to ewidentna prowokacja przed jutrzejszą wizytą gorzowskich związkowców w Zielonej Górze i rozpoczynającym się dzisiaj konwentem. „To świadoma prowokacja, która ma doprowadzić do usunięcia marszałek i najśmieszniejsze jest to, że przychodzi ona od środka i od tej, która była jej protektorem” – mówi polityk PO, który nie wyklucza iż konferencja Twardowskiego, to element politycznej gry, która prędzej czy później doprowadzi do zmiany na stanowisku marszałka. „Zawsze trzeba zadać pytanie: komu zależało na eskalacji konfliktu właśnie dzisiaj i czy Twardowski sam chciał przyćmić swoją osobą konwent marszałków” – mówi rozmówca i dodaje, że … to kwestia najwyżej dwóch lub trzech miesięcy, gdy na fotelu marszałka zasiądzie Tomasz Możejko.

Popularne posty z tego bloga

Error. Rzecz o polityce

Rozważając temat polskiej polityki i zachodzących w niej procesów, razem z moim rozmówcą, z wykształcenia informatykiem, zwróciłem uwagę na pewne analogie do działania komputera. W obu przypadkach kluczowym zjawiskiem jest proces. Zarówno w funkcjonowaniu polityki, jak i w systemie komputerowym, procesy są niezmiernie liczne. Procesor nie obsługuje ich jednocześnie, ale przełącza się z procesu na proces, co pozwala na skoordynowanie działań i umożliwia użytkownikowi wykonywanie określonych zadań. W polityce, rolę procesora pełnią politycy, a użytkownikami są obywatele. To oni w wyborach przekazują władzę politykom, aby w określonych procesach, wykonywali powierzone im zadania. Mój rozmówca, informatyk, zwrócił uwagę na fakt, że oprócz procesora, kluczowym elementem w komputerze jest system operacyjny. Dzięki niemu możemy realizować bieżącą kontrolę nad procesami. Jest dla komputera tym, czym dyrygent dla orkiestry: ustala tempo i harmonię między różnymi instrumentami. W komputerze, s

Hardcorowo w Fabryczna 19

To rozmowa dla ludzi o mocnych nerwach: nie ma w niej żadnej struktury i tego wszystkiego, co w normalnych wywiadach być powinno. Poza dyskusją, tu nic nie było udawane, a całość,  to prawdziwa uczta dla ludzi potrafiących zachować dystans. Odczujecie smak ironii, usłyszycie dźwięk śmiechu, zobaczysz błyskotliwe spojrzenia. Ta rozmowa jest symfonią różnorodności, humoru i inteligencji. Ale uwaga! Nie wszyscy powinni to oglądać... Nazwisk nie wymienię...

Co łączy kapitana Schettino z prezesem Bednarkiem?

Francesco Schettino , to kapitan włoskiego wycieczkowca Costa Concordia. Zasłynął tym, że tuż po uderzeniu przez statek w podmorskie skały, zamiast czynnie uczestniczyć w akcji ratowniczej, postanowił go opuścić jako jeden z pierwszych. Choć nie to było jego największą przewiną, ta właśnie sytuacja sprawiła, że w powszechnej opinii określany jest mianem antybohatera. Nie mnie jednego razi postawa prezesa publicznego Radia Zachód, Piotra Bednarka . Choć nie ciążą na nim żadne zarzuty o charakterze prawnym, jak to miało miejsce w przypadku kapitana Schetino, głosy z wewnątrz spółki pozwalają doszukiwać się analogii. Tak Schetino, jak też Bednarek, nie zdali egzaminu w decydującym momencie. Potwierdza się reguła, że wielkość osoby, jego kwalifikacje i umiejętności, a także predyspozycje do zajmowania określonych stanowisk, weryfikowane są w chwilach próby. Można przez całe życie ślizgać się i wykonywać gesty, które sprawiają, że jest się lubianym. Można też robić odwrotnie, wiecznie sta