Przejdź do głównej zawartości

Władek czyste ręce...

Nieskaziletny, zawsze przeciw korupcji i nadużyciom w sporcie. Wszyscy dookoła są źli, ale na szczęście jest on - "W czepku urodzony". Taki obraz swojej osoby kreuje w dzisiejszym wywiadzie dla "Gazety Lubuskiej" były prezes "Stali Gorzów".
Trudno odmówić mu charyzmy, zawodowych dokonań oraz dobrego samopo-
czucia, które nadeszło wraz z objęciem posady szefa "Stali Gorzów". Nie mo-
żna jednak nie zgodzić się z mec. Jerzym Synowcem, że gorzowski żużel two-
rzony był w gruncie rzeczy przez tych"niewidocznych" i cichych o których pre-
zes Komarnicki nie często wspomina...
Można odnieść wrażenie, że to nie ten sam Władysław Komarnicki, ale gołym okiem widać, że świadomie - zapewne w wyniku mądrych podpowiedzi - próbuje zmienić wizerunek, a wszystko ze względu na aspiracje polityczne. Dotychczas postrzegany był jako część tzw. "układu", który rządzi w Gorzowie obszarem gospodarczym, a dla którego sport i zaangazowanie w działalność klubu żużlowego była jedynie płaszczyzną autopromocji. Wybory do Senatu RP pokazały, że sam żużel nie wystarczy, a Komarnickiemu mocno ciąży wizerunek wlekącej się od lat afery budowlanej. Choć sam nie ma z nią nic wspólnego, to fraternizowanie się z decydentami spowodowało, że przez większość - pewnie niesłusznie - wrzucany jest do tego samego worka. "Najgorzej, jak do sportu idzie człowiek, który nie ma środków do życia. W mętnej wodzie najszybciej wyławia się pieniądze" - mocno konstatuje w rozmowie z dziennikarzem były prezes "Stali", który chwilę potem wali już z grubej rury: "Przez pięć lat dyskretnie usuwałem różnych złodziei z klubu". Kreując się na jedynego sprawiedliwego i dając tym samym do zrozumienia, że polski wymiar sprawiedliwości działa w sposób "haniebny" i "żenujący". Trudno odmówić mu racji, bo od kilku miesięcy w gorzowskim sądzie toczy się rozprawa o korupcję, gdzie oskarżonym jest jego poprzednik, ale też bliski wspólpracownik jego przyjaciela... prezydenta Tadeusza Jędrzejczaka. Nie przeszkodziło to Komarnickiemu w odpaleniu rakiety w kierunku radnego i adwokata Jerzego Synowca, który od wielu lat powtarza, że, Komarnicki nie dołożył do gorzowskiego żużla nawet złotówki z własnej kieszeni. "Ja usuwałem różnych złodzieiz klubu, a gdy to robiłem pan Synowiec napisał, że wyrzuciłem ostatnią gorzowskość z klubu" - konstatuje Władysław Komarnicki, który dalej zachwala...głównie siebie: "Gdybym potraktował Stal lajtowo i po łepkach, skończyłoby się to kompletnym upadkiem żużla w Gorzowie(...). do sportu trzeba podchodzić w sposób odpowiedzialny". Reszta wywiadu, to już opowieści o walce "człowieka w czepku" z ogromnymi układami, które tworzą i kreują w polskim żużlu "miernoty". "Mam prawo być zmęczony, ale najbardziej przygniata mnie przypadkowość ludzi, ktorzy są w żużlu" - stwierdził. Tak więc nie wsytarczy już nazywać senatora Roberta Dowhana "nieodpowiedzialnym młokosem", senator Heleny Hatki osobą bez dokonań, która wisi na pasku partii czy wreszcie wszystkich innych, którym udało się to, co nie udało się jemu. Po odsłonie "Władek odnowiciel żużla" - ktora nie dała mandatu do Senatu, nastąpił etap "Władek wszystko wiem" - co to negocjował, strofował, komentował wydarzenia publiczne, a nawet "nie zgadzał się z prezydentem Gorzowa" - wszystko dla ukochanych wyborców z Gorzowa. Teraz jesteśmy świadkami odsłony najbardziej komicznej: "Władek ręce sprawiedliwości". Można oczywiście nie zgadzać się z byłym prezesem Stali, ale trudno odmówić mu dobrego samopoczucia oraz pewności siebie. Posiada tę umiejętność, że jak do garnka autopromocji doda źdźbło bezinteresowności, garść lizusostwa, ciężarówkę megalomanii oraz wywar z resztek zdrowego rozsądku, to...pociechy jest na cały weekend.

Popularne posty z tego bloga

Error. Rzecz o polityce

Rozważając temat polskiej polityki i zachodzących w niej procesów, razem z moim rozmówcą, z wykształcenia informatykiem, zwróciłem uwagę na pewne analogie do działania komputera. W obu przypadkach kluczowym zjawiskiem jest proces. Zarówno w funkcjonowaniu polityki, jak i w systemie komputerowym, procesy są niezmiernie liczne. Procesor nie obsługuje ich jednocześnie, ale przełącza się z procesu na proces, co pozwala na skoordynowanie działań i umożliwia użytkownikowi wykonywanie określonych zadań. W polityce, rolę procesora pełnią politycy, a użytkownikami są obywatele. To oni w wyborach przekazują władzę politykom, aby w określonych procesach, wykonywali powierzone im zadania. Mój rozmówca, informatyk, zwrócił uwagę na fakt, że oprócz procesora, kluczowym elementem w komputerze jest system operacyjny. Dzięki niemu możemy realizować bieżącą kontrolę nad procesami. Jest dla komputera tym, czym dyrygent dla orkiestry: ustala tempo i harmonię między różnymi instrumentami. W komputerze, s...

Hardcorowo w Fabryczna 19

To rozmowa dla ludzi o mocnych nerwach: nie ma w niej żadnej struktury i tego wszystkiego, co w normalnych wywiadach być powinno. Poza dyskusją, tu nic nie było udawane, a całość,  to prawdziwa uczta dla ludzi potrafiących zachować dystans. Odczujecie smak ironii, usłyszycie dźwięk śmiechu, zobaczysz błyskotliwe spojrzenia. Ta rozmowa jest symfonią różnorodności, humoru i inteligencji. Ale uwaga! Nie wszyscy powinni to oglądać... Nazwisk nie wymienię...

Wójcicki czy Wilczewski?

Pozornie, gorzowianie mają ciężki orzech do zgryzienia: Wójcicki czy Wilczewski? Pierwszy ma zasługi i dokonania, za drugim stoi potężny aparat partyjny Platformy Obywatelskiej. Ci ostatni są wyjątkowo silni, bo umocnieni dobrym wynikiem do Rady Miasta. Tak zdecydowali wyborcy. Co jednak, gdyby zdecydowali również o tym, aby Platforma Obywatelska miała nie tylko większość rajcowskich głosów, ale także własnego prezydenta? Nie chcę straszyć, ale wyobraźmy sobie, jaki skok jakościowy musielibyśmy przeżyć. Dziesiątki partyjnych działaczy i jeszcze większa liczba interesariuszy, czają się już za rogiem. Jak ktoś nie wie, co partie polityczne robią z dobrem publicznym, niech przeanalizuje wykony PiS-u w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, a także „dokonania” PO w Lubuskim Urzędzie Marszałkowskim i podległych mu spółkach.  Pod pretekstem wnoszenia nowych standardów, obserwowalibyśmy implementację starych patologii.  Nie piszę tego, aby stawać po stronie jednej partii i być przeciw ...